harika yemek kokuları geliyor. benim öğenciyken sikseler yapmayacağım yemeklerin kokusu. dibim düşüyor. kalkıp bari makarna mı pişirsem düşüncesi kafamı kurcalarken sorunun kökten halledilmesini arzulamaya başlıyorum ve keşke, keşke mutfakta yemek yapmak yasaklansa diyorum. salata yapsınlar o kokmuyor mesela. ya da meyve soysunlar.

aradan dakikalar geçiyor. makarna ocakta hala. yanında içerim dediğim ice tea şeftali yarılanmış bile. bok yiyeyim ben en iyisi.